Internat gr. VII

Mapa myśli

Mapa myśli (z ang. Mind mapping) to szczególny rodzaj notowania, mający
według jego twórców zwiększać efektywność pracy i zapamiętywania oraz
aktywować intuicję dzięki wykorzystaniu synergicznej współpracy obu
półkul mózgowych. Metoda ta została opracowana przez dwóch brytyjskich
naukowców: Tony’ego i Barry’ego Buzana.

 

Twórcy metody twierdzą, że podczas sporządzania notatek w sposób
tradycyjny, aktywna jest jedynie lewa półkula mózgu, odpowiedzialna za
myślenie logiczne, linearność, analizę, słowa i liczby. Dzięki użyciu oprócz
słów, symboli i kolorowych rysunków oraz efektu trójwymiarowości

uaktywnia się prawa półkula mózgu odpowiedzialna za wyobraźnię, rytm,
postrzeganie przestrzenne, kolory i obraz całości, a obie półkule
synergicznie ze sobą współpracują.

 

Tony Buzan udziela następujących rad tworzenia map myśli:
• na środku kartki należy narysować związany z tematem obrazek
składający się z minimum czterech kolorów,
• należy używać obrazów i symboli na całej mapie,
• najważniejsze słowa powinny być najsilniej oznaczone,
• na jednej linii może się znajdować tylko jedno słowo lub rysunek,
• linie powinny być takiej długości jak słowa,
• należy używać różnych wielkości i stylów liter,
• należy używać wielu różnych kolorów,
• nie wolno ograniczać wyobraźni – warto tworzyć mapy nawet
najbardziej abstrakcyjne czy absurdalne,
• należy wykreować swój własny styl tworzenia map myśli,
• należy umieszczać na mapie myśli nie tylko same fakty, ale także
problemy, skojarzenia itp.

 

Techniki zwiększające czytelność mapy myśli
Kolory – pozwalają na kategoryzowanie lub wyróżnianie elementów.
Wskazane jest używanie przynajmniej kilku barw– dzięki temu efekt prac nie
będzie przypominał rutynowych schematów i diagramów tworzonych na co
dzień w firmie.
Wielkość i styl czcionki/grubość linii – to kolejne sposoby na
uatrakcyjnienie, a z drugiej strony na uporządkowanie struktury mapy. Im
ważniejsze słowa kluczowe (im bliżej jej centrum), tym większa czcionka i
„grubsze” gałęzie między nimi i na odwrót.
Połączenia – poszczególne elementy mogą być łączone na rozmaite
sposoby: linią przerywaną, zygzakiem, strzałkami, falami.
Rysunki, wizualizacje, symbole – odgrywają kluczową rolę w mapie myśli.
Bo nie chodzi w niej tylko o zapełnienie strony słowami i kreskami. Jeden rysunek potrafi zastąpić dziesiątki słów, przykuwa uwagę i łatwiej zapada w
pamięć.
Numerowanie – przypadkowy na początku porządek wpisów można na
końcu uporządkować wg. kolejności lub poprzez stosowane oznaczenia
nadać priorytety – od elementów najważniejszych do mniej ważnych. Podkreślenia, obrysowywania, tło – to przykładowe sposoby mające na
celu zaznaczenie ważniejszych elementów znajdujących się na dalszych
odgałęzieniach.
Grupowanie – łączenie w zbiory słów kluczowych z sąsiednich podgałęzi.
Odesłania – nie wszystko można zapisać na jednej stronie, w niektórych przypadkach należy umieścić odnośnik do oddzielnych dokumentów.

 

Mapa myśli to narzędzie, które sprawdza się w wielu sytuacjach, np.
podczas:
• prac nad wdrożeniem nowego produktu,
• planowania nowej kampanii marketingowej,
• przygotowywania badania marketingowego (cele badawcze i
hipotezy),
• optymalizacji procesów biznesowych,
• definiowania założeń lub ryzyk projektu,
• tworzenia strategii,
• „burzy mózgów”,
• opracowywania specyfikacji biznesowej nowej aplikacji, która ma być
wdrożona.